این حسین(ع) کیست که عالم همه دیوانه‌ی اوست...

این حسین کیست که عالم همه دیوانه‌ی اوست

این چه شمعی است که جانها همه پروانه‌ی اوست

۹۳/۲/۲۹

پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR در سومین روز از ماه مبارک شعبان و به‌مناسبت سالروز ولادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام، لوحی را مشتمل بر شعری در مدح حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام با دستخط رهبر انقلاب اسلامی نگاشته شده است، منتشر میکند.

پیام نوروزی مقام معظم رهبری به مناسبت آغاز سال ۱۳۹۹

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی در پیامی به‌مناسبت آغاز سال ۱۳۹۹، سال جدید را سال «جهش تولید» نام‌گذاری کردند.

متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به شرح زیر است:

بسم الله الرّحمن الرّحیم

یا مقلّب القلوب و الابصار، یا مدبّر اللیل و النّهار، یا محوّل الحول و الاحوال، حوّل حالنا الی احسن الحال.

 نوروز امسال ما مصادف است با روز شهادت حضرت موسی‌بن‌جعفر (سلام ‌الله ‌علیه)؛ لذا مناسب است بخشی از صلوات مخصوص آن بزرگوار را در آغاز سخن عرض کنیم: اَللهُمَّ صَلِّ عَلى مُوسَى بنِ جَعفَرٍ وَصیِّ الاَبرارِ وَ اِمامِ الاَخیارِ وَ عَیبَةِ الاَنوارِ ... حَلیفِ السَّجدَةِ الطَّویلَةِ وَ الدُّموعِ الغَزیرَةِ وَ المُناجاةِ الکَثیرَة؛(۱) اللٰهمّ صَلّ علیه و علی آبائه و ابنائه الطّیّبین الطّاهرین المعصومین و رَحمة الله و برکاته.

 تبریک عرض میکنم عید سعید مبعث را و عید نوروز پُرطراوت را به همه‌ی ملّت عزیز ایران؛ بخصوص به خانواده‌های معظّم و معزّز شهیدان و به جانبازان و خانواده‌های صبور و زحمت‌کش آنها و به جهادگران عرصه‌ی سلامت که در این چند هفته خوش درخشیدند و به همه‌ی خدمتگزاران سخت‌کوشی که در شرایط دشوار، گوشه‌ای از کار را بر عهده گرفتند و با اخلاص و علاقه‌مندی و انگیزه در فضای شهر، در فضای روستا، در فضای جادّه، در فضای مرز، و در جای‌جای کشور مشغول خدمت هستند؛ به همه‌ی آنها تبریک عرض میکنم؛ عیدتان مبارک. و به روح مطهّر امام بزرگوار و ارواح طیّبه‌ی شهیدان درود میفرستم.

 لازم میدانم تسلیت و تبریکی هم عرض بکنم به خانواده‌های شهدای سال ۹۸؛ چه شهدای دفاع از حرم، چه شهدای مرزها و در رأس آنها شهید عزیز و بزرگوار ما، شهید سردار سلیمانی و همراهانش، و شهید ابومهدی مهندس و همراهانش و همچنین شهدای حادثه‌ی کرمان، و شهدای حادثه‌ی هواپیما و شهدای سلامت، [یعنی] این کسانی که در راه خدمت به بیماران به درجه‌ی رفیع مرگ در راه خدا و شهادت در راه خدا رسیده‌اند؛ به همه‌ی خانواده‌هایشان، هم تسلیت عرض میکنیم، هم عید را و مقامات فرزندانشان را تبریک میگوییم. و معتقدیم که همه‌ی این حوادث ان‌شاء‌الله به نفع ملّت ایران تمام خواهد شد که حالا عرض میکنیم.

 سال ۹۸ برای ملّت ایران یک سال پُرتلاطم بود؛ سالی بود که با سیل آغاز شد، با کرونا تمام شد. در طول سال هم حوادث گوناگونی برای کشور و برای برخی از مردم کشور پیش آمد؛ حوادثی از قبیل زلزله، تحریمها و امثال اینها. اوج این حوادث عبارت بود از جنایت تروریستی آمریکا و شهادت سردار نامدار ایران و اسلام، شهید سلیمانی. در طول سال گرفتاری‌های مردم هم کم نبود؛ سال به این شکل گذشت؛ بنابراین سال سختی بود. لکن نکته‌ی مهم این است که در کنار سختی‌ها، سربلندی‌هایی هم در این سال وجود داشت که بعضی از آنها هم بی‌سابقه بود و ملّت ایران به معنای واقعی کلمه درخشید.

 در سیل اوّل سال، سیلِ مردم مؤمن و باهمّت، به سمت استانهای سیل‌زده و شهرها و روستاهای سیل‌زده روانه شدند برای کمک به مردم. مردم عزیز ما -از پیر و جوان- مناظر زیبایی خلق کردند و رفتند به سمت مناطق سیل‌زده، خانه‌ها را که پُر از گل‌ولای بود شستند، خالی کردند، اثاث و فرش و زندگی را برای آن مردم شستند و سختی سیل را تخفیف دادند برای مردم.

 در حادثه‌ی شهادت بزرگِ شهید عزیز ما، مردم یک حرکت عظیمی را انجام دادند؛ حضور دَه‌ها میلیونی خودشان را به رخ دنیا کشیدند. آن اجتماعی که در تهران تشکیل شد و اجتماعاتی که در قم، در اهواز، در اصفهان، در مشهد، در تبریز، در کرمان تشکیل شد، اجتماعاتی بود که به طور معمول در هیچ نقطه‌ای از دنیا به این حجم و با این شدّت و با این انگیزه انسان مشاهده نمیکند؛ در تاریخ ما هم بی‌نظیر بود. حضور مردمی و هیجان عمومی و اینکه مردم نشان بدهند به چه چیزهایی دلبسته هستند، خیلی مهم بود برای آبروی کشور و برای عزّت ملّت ایران.

 در قضیّه‌ی این بیماری اخیر، [یعنی] کرونا، فداکاری‌ها به قدری چشمگیر بود که افرادی را که در خارج از این کشور هم هستند به تحسین وادار کرد؛ در درجه‌ی اوّل مجموعه‌های درمانی؛ پزشکان، پرستاران، بهیاران، مدیران، کارکنان حول و حوش بیمارستان‌ها. در کنار اینها مجموعه‌های مردمی داوطلب، دانشجویان، طلّاب، بسیجی‌ها و عناصر گوناگون که رفتند در خدمت درمان و پرستاری از این بیماران قرار گرفتند، به یاری درمان‌کنندگان رفتند؛ همه‌ی اینها مایه‌ی عزّت و آبرو است. مجموعه‌های پشتیبانی، کسانی که کارخانه‌های خودشان را، حتّی بعضی خانه‌های خودشان را در اختیار تولید وسایل و امکانات مورد نیاز مثل دستکش یا فرض کنید که ماسک و از این قبیل برای بیماران یا برای عامّه‌ی مردم، آحاد مردم قرار دادند. مجموعه‌های خدماتی، مثل آن کسانی که رفتند درون خیابانها برای ضدّعفونی کردنِ خیابان یا حتّی نقاطی که مردم به آنها مراجعه میکنند. یا مجموعه‌هایی مثل جوانهایی که تصمیم گرفتند به افراد مسن کمک کنند، درِ خانه‌های آنها بروند، خریدهای آنها را انجام بدهند. یا آنهایی که اجناسی را تهیه کردند، مجّانی به مردم دادند؛ دستکش مجانی، ماسک مجانی. بعضی به کسبه‌ی مشکل‌دار کمک کردند؛ اجاره نگرفتند، طلبکاری‌های خودشان را به تأخیر انداختند و از این قبیل خدماتی که انجام گرفت. اینها آن زیبایی‌هایی است که در خلال حوادث سخت خودش را نشان میدهد؛ ملّت ایران، فضایل خودش را در این مجموعه‌ها، در این کارهایی که من به اندکی از آنها اشاره کردم، نشان داد. من قلباً و صمیمانه از همه‌ی آن کسانی که اشاره کردم و نام بردم تشکّر میکنم و مژده میدهم که پاداش الهی در انتظار آنها است؛ چه پاداش دنیوی و چه پاداش اخروی.

 خب، این یک آزمون دشوار بود. آزمونهای سال ۹۸، آزمونهای دشواری بود امّا غلبه‌ی بر دشواری‌ها و عبور از دشواری‌ها با روحیه، این خود موجب قدرتمند شدن یک ملّت است. یک ملّت با راحت‌طلبی و رفاه‌جوییِ محض نخواهد [توانست] به جایی برسد؛ مواجهه‌ی با مشکلات و حفظ روحیه‌ی خود در مقابله‌ی با مشکلات و غلبه‌ی بر مشکلات -که ان‌شاء‌الله این غلبه را ملّت ایران کرده است و بعد از این هم خواهد کرد- است که به ملّتها اقتدار و اعتبار میدهد.

 یک نکته‌ی دیگر هم البتّه در این حوادث هست -چه حوادث طبیعی مثل سیل و زلزله و امثال اینها، چه حوادث دست‌ساز بیگانه‌ها مثل تحریم و امثال اینها- که انسان را متوجّه ضعفهای خودش میکند؛ چه ضعفهای طبیعیِ خودمان، که انسان بداند جای مغرور شدن نیست، ما همه ضعیف هستیم، آسیب‌پذیر هستیم، و چه ضعفهایی که در مواجهه‌ی با حوادث، انسان به طور قهری دچار آن ضعفها میشود. ضعفهای خودمان را بشناسیم؛ انسان از غرور و از غفلت خارج بشود، متوجّه خدا بشود، از خدا کمک بخواهد. خابَ الوافِدونَ عَلىٰ غَیرِکَ وَ خَسِرَ المُتَعَرِّضونَ اِلّا لَکَ وَ ضاعَ المُلِمّونَ اِلّا بِک؛(۲) این از دعاهای ماه رجب است. فقط به درِ خانه‌ی خدا باید رفت؛ درِ خانه‌ی «دیگری» برویم، ناامید برمیگردیم؛ دست به طرف «دیگری» غیر از خدا دراز کنیم، دستمان تُهی برخواهد گشت. همه‌ی ابزارهای عالم وسایل الهی هستند، او مسبّب‌الاسباب است؛ با این اسباب باید کار کنیم، از این اسباب استفاده کنیم، امّا نتیجه و اثر را از خدای متعال بخواهیم. این هم یک نکته.

 و اما سال ۹۹، که در حال شروع شدن است. اوّلاً از خدای متعال میخواهیم که این سال را سال پیروزی‌های بزرگ قرار بدهد و به حضرت بقیّةالله (ارواحنا فداه) که ناخدای این کشتی او است، عرض میکنیم که کشورِ خودش را به ساحل نجات برساند، مردم مؤمن ایران را حمایت کند، کمک کند. به ملّت ایران هم عرض میکنم همان طور که در طول این سالهای متمادی -نه فقط سال ۹۸- با حوادث گوناگون شجاعانه برخورد کردند، با روحیه برخورد کردند، بعد از این هم با روحیه و با امید برخورد کنند با همه‌ی حوادث، و مطمئن باشند که تلخی‌ها خواهد گذشت، و «اِنَّ‌ مَعَ العُسرِ یُسرًا».(۳) قطعاً یُسر در انتظار ملّت ایران است؛ در این تردیدی نیست. اینکه حالا بعضی تصوّر کنند که در فلان نقطه‌ی از تشکیلاتِ کشور کم‌کاری میشود، این را هم بنده تأیید نمیکنم. ما از نزدیک شاهد هستیم، می‌بینیم؛ همه مشغولند، همه مشغول کار و تلاشند، هر کس به قدر خودش؛ مجموعه‌های علمی و تحقیقی یک جور، فعّالان اجتماعی یک جور، مسئولان دولتی و قضائی یک جور، و ان‌شاء‌الله خداوند متعال به همه‌ی این تلاشها هم برکت خواهد داد و ملّت را از این گذرگاه، با عافیت و با سربلندی ان‌شاء‌الله عبور خواهد داد.

 و امّا شعار سال. سال ۹۸ را  ما به عنوان سال «رونق تولید» معرّفی کردیم و من به ملّت عزیز ایران عرض میکنم از این شعار استقبال شد، در عمل؛ حالا در آغازِ کار، صاحب‌نظران استقبال کردند، گفتند تولید نقطه‌ی اصلی است امّا در عمل هم استقبال شد. طبق گزارشهای موثّقی که در اختیار بنده هست، تولید کشور حرکتی پیدا کرد؛ برخی از کارخانه‌هایی که راکد شده بودند و تعطیل شده بودند، به کار برگشتند؛ بعضی که زیر ظرفیّت کار میکردند، ظرفیّت خوبی پیدا کردند؛ شرکتهای دانش‌بنیان وارد میدان شدند؛ دستگاه‌های مختلف تلاش کردند و کار کردند، تولید حرکتی پیدا کرد، یک کاری انجام گرفت. مسئله‌ی پژوهش -که سرچشمه‌ی تولید، پژوهش و تحقیق است- در کشور به طور جدّی در این سال انجام گرفت که ما نمونه‌هایش را دیدیم. خب، این کارها شده است در کشور، این جور نیست که کار نشده باشد، لکن آنچه من میخواهم بگویم این است که این کاری که تا حالا شده شاید حتّی یک‌دهمِ آن چیزی که برای کشور احتیاج است نباشد. البتّه من «یک‌دهم» را از روی آمارِ دقیق نمیگویم، بلکه حدس میزنم «یک‌دهم»؛ یعنی شاید واقعاً ده برابرِ این، کار باید انجام بگیرد؛ چه کار تحقیقی، چه کار تولیدی، چه کارهای گوناگون از همین قبیل، تا رونق تولید در زندگی مردم اثر خودش را نشان بدهد. در سال ۹۸ تولید تکان خورد، حرکت کرد و راه افتاد تا یک حدودی، لکن اثری در زندگی مردم از آن محسوس نشد. ما بایستی تولید را به جایی برسانیم که در زندگیِ مردم اثر بگذارد. البتّه مسائل اقتصادی کشور مسائل متعدّدی است -مسئله‌ی اصلاحات بانکی، اصلاحات گمرکی، اصلاحات مالیاتی، بهبود فضای کسب و کار و از این قبیل- لکن نقش تولید یک نقش یگانه و بی‌همتایی است. اگر ما بتوانیم تولید را راه بیندازیم و با توجّه به بازارِ وسیعِ خودِ کشور در داخل -اگر چه که تولید به فروش و به بازارهای خارجی احتیاج دارد، امّا ما هم ضمن اینکه میتوانیم با بازارهای خارجی ارتباط داشته باشیم، عمده‌ی بازار فروش ما داخل کشور است با این جمعیّت هشتاد میلیونی- اگر بشود تولید را ان‌شاء‌الله حرکت بدهیم و پیش ببریم، مشکلات اقتصادی قطعاً تمام خواهد شد و این تحریمهایی که کرده‌اند به نفعِ ما تمام خواهد شد؛ تا الان البتّه ضررهایی داشته لکن سودهایی هم در کنارش وجود داشته؛ یعنی ما را وادار کرده به اینکه به فکر امکانات خودمان باشیم، به فکر تهیّه‌ی لوازم زندگی و نیازهای کشور از طریق امکانات داخلی باشیم، که این برای ما خیلی مغتنم است و همین ان‌شاء‌الله ادامه پیدا خواهد کرد. پس بنابر‌این، ما باز به تولید نیاز داریم.

 سال گذشته گفتیم «رونق تولید»، امسال بنده عرض میکنم «جهش تولید»؛ امسال سالِ جهشِ تولید است. این شد شعار امسال؛ کسانی که دست‌اندرکار هستند جوری عمل کنند که تولید ان‌شاء‌الله جهش پیدا کند و یک تغییر محسوسی در زندگی مردم ان‌شاء‌الله به وجود بیاورد. البتّه این احتیاج به برنامه‌ریزی دارد؛ سازمان برنامه به نحوی، مجلس شورا و مرکز تحقیقاتش به نحوی، قوه‌ی قضائیّه به نحوی -قوه‌ی قضائیّه هم نقش دارد- مجموعه‌های دانش‌بنیان به نحوی. مجموعه‌های جوان و مبتکر بحمدالله در کشور زیادند و بنده در طول امسال -سال ۹۸- و سال قبل، با تعدادی از اینها نشست‌های بسیار خوب و مفیدی داشتم، آنها را از نزدیک دیدم، حرفهایشان را از نزدیک شنفتم؛ جوانهای علاقه‌مند به کار و پای کار و پُر‌امید و پُر‌نیرو و پُر‌انگیزه و پُر استعداد و ابتکار. اینها بحمدالله هستند؛ اینها باید همه در برنامه‌ریزی‌ها شرکت کنند و این کار با برنامه‌ریزی ان‌شاء‌الله پیش برود.

 امیدواریم که سال بر همه‌ی شما مبارک باشد و عید سعید مبعث بر همه‌ی شما مبارک باشد و ان‌شاء‌الله مشمول توجّهات الهی قرار بگیرید و ملّت ایران به طور روز‌افزون به توجّهات و توسلات و معنویّاتِ خود بیفزاید.

والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته

۱) بحارالانوار، ج ۹۹، ص ۱۷

۲) اقبال‌الاعمال، ج ۲، ص ۶۴۳

۳) سوره‌ی شرح، آیه‌ی ۶؛ «آرى؛ با دشوارى، آسانى است.»

وظیفه ما در قبال شهدا چیست؟

حضرت امام خامنه‌ای (مد ظله‌العالی) به تفصیل در مناسبت‌‎های گوناگون به وظایف مردم در قبال شهدا اشاره کرده و آنها را برشمرده‌اند.

 

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌مقدس، رهبر معظم انقلاب اسلامی به کرات در مناسبت‌ها و سخنرانی‌های خود به قدردانی از خانواده شهدا و وظایف مردم نسبت به شهدا اشاره کرده‌اند.

حضرت امام خامنه‌ای ضمن اهمیت دادن به بحث ایثارگری و حفظ آن در جامعه، وظایفی را برای مردم پیرامون احترام به خانواده شهدا و تجدید خاطره شهدا برشمرده‌اند. خبرگزاری دفاع مقدس در سری گزارش‌هایی به تفصیل در این خصوص پرداخته و ابعاد مختلف بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی را منتشر خواهد کرد.

رهبر معظم انقلاب اسلامی در بخشی از سخنان خود در جمع رزمندگان، پرسنل و مسئولان ستاد فرماندهی کل قوا، ستاد مشترک و نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۷۰ فرموده‌اند: «هیچ چیز شایسته‌تر و لازم‌تر از این نیست که ما از فداکاران دوران جنگ و سربازان جان بر کف اسلام، و کسانی‌ که جان خود را در وسط معرکه‌ حق و باطل به گروگان گذاشتند، تا آبروی اسلام و آبروی این ملت و حیثیت جهاد در راه خدا را حفظ کنند، تجلیل کنیم و آن‌ها را بزرگ بداریم؛ مخصوصاً پاکبازانی که هرچه داشتند، در این میدان نثار کردند؛ یعنی شهدای عزیز ما و خانواده‌های صبورِ پُرگذشت آنان، جانبازان فداکار و بلندنظر و گرانقدر ما و خانواده‌های رنج‌کشیده‌ آنان، آزادگان عزیز ما و خانواده‌های آنان، و مفقودان و اسرای دور از میهنمان و کسان و خانواده‌های نگران آنان. تجلیل از این عزیزان، وظیفه‌ بزرگی برای ملت است.»

حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) به آثار تجلیل و قدردانی از رزمندگان، ایثارگران، جانبازان و شهدا در جامعه اینگونه اشاره کرده‌اند: «شهدای گرانقدر ما، جانبازان عزیز ما، آزادگان سرافراز ما، خانواده‌های اینها، کسانی که هنوز مفقودالاثر هستند ـ بنا بر این‌ که مفقودالاثر‌هایی در داخل خاک بیگانه داشته باشیم ـ همه کسانی که در این راه‌ها استقامت کردند؛ یعنی بسیجیان، یعنی نظامیان، یعنی پاسداران، یعنی نیرو‌های مؤمن و حزب‌الّلهی کشور. قدرتِ حقیقی کشور مربوط به اینهاست. توانایىِ کشور ناشی از اینهاست. هر کشور و ملتی که چنین جوانانی داشته باشد، هیچ قدرت جهانی نمی‌تواند به او زور بگوید، او را تحت سیطره درآورد؛ اوضاع او را به دست گیرد. در واقع چنین کشور و ملتی سرافراز خواهد بود.

همه ملت ایران وظیفه دارند که از عناصر فداکار و ایثارگر، قلباً و لساناً متشکّر باشند. ما همه زیر بار منّت این ایثارگران هستیم.»

ایشان همچنین در بخشی از پیام خود به مناسبت دومین روز از هفته دفاع مقدس نوشته است: «وظیفه قدردانی از ایثارگران به ویژه شهیدان، فریضه‌ای عینی و تعیینی و همیشگی است.»

معظم‌له در جایی دیگر فرموده‌اند: «تکریم شهیدان، تکریم آثار و اخلاص است؛ تکریم دل‌های نورانی و جان‌های لبریز از صفا و نورانیت است.»

سردار کارگر درگذشت سردار شعبانی را تسلیت گفت

بسم الله الرحمن الرحیم

انا لله و انا الیه راجعون

خانواده محترم و معزز سردار پاسدار مرحوم دکتر ناصر شعبانی

با سلام و صلوات بر حضرت محمد و آل محمد (ص)

با احترام، خبر درگذشت سرباز گرانقدر ولایت، مدیر جهادی و پاسدار وطن، مرحوم مغفور سردار پاسدار ناصر شعبانی موجب تاثر و تالم خاطر گردید.

َفراق و از دست دادن سرباز گرانمایه اسلام و رزمنده جهادی دوران هشت سال حماسه و ایثار، بسیار سخت و دردناک است.

اینجانب ضمن عرض تسلیت به خانواده محترم و معزی، امیدوارم خداوند متعال پاداش مجاهدت‌ها، رشادت‌ها، خدمات و تلاش‌های آن مرحوم را با فضل و کرم خویش عطا نموده و ایشان را با شهدای کربلا و همرزمان شهیدش محشور نماید و به خانواده و بازماندگان محترم صبر جمیل و اجر جزیل عنایت فرماید.

رییس بنیاد حفظ آثار ونشر ارزش‌های دفاع مقدس

سرتیپ بسیجی دکتر بهمن کارگر

عروج سردار ناصر شعبانی از طلایه داران پاسداری از انقلاب و پیشکسوتان دفاع مقدس و خط مقدم مقابله با ضد انقلاب و منافقین کوردل

بسم الله الرحمن الرحیم

عروج سردار سپاه اسلام  سرتیپ دوم پاسدار ناصر شعبانی از طلایه داران  پاسداری از انقلاب اسلامی و فرماندهان و پیشکسوتان دفاع مقدس و خط مقدم مقابله با ضدانقلاب و منافقین کوردل موجب اندوه و تأسف کثیر همرزمان وی در این نهاد انقلابی و مردمی  گردید.

تردیدی نیست خدمات و نقش آفرینی های ارزنده و جهادی آن سردار ولایی و زمان شناس طی حدود چهاردهه پاسداری مومنانه و شجاعانه از آرمان ها و ارزش های متعالی اسلام عزیز  و انقلاب شکوهمند اسلامی ایران و بویژه عزم و اراده مثال زدنی در مقابله با گروهک های تروریستی و فتنه آفرینان دهه ۶۰ و سپس حضور در عرصه فعالیت های علمی و  دانشگاهی در سالهای اخیر،آن سردار گرانقدر را کانون توجه پاسداران جوان و آینده نهاد مقدس سپاه قرار خواهد داد.

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ،فقدان آن فقید سعید را به خانواده معظم و  وابستگان مکرم وی تسلیت عرض نموده و از درگاه خداوند سبحان برای آن مرحوم رضوان و رحمت واسعه الهی و همنشینی با حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و همرزمان شهیدش  و برای بازماندگان و مصیبت دیدگان گرامی صبر و شکیبایی و سکینه قلبی  طلب می کند.

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

 ۱۳۹۸/۱۲/۲۳

سردار ناصر شعبانی درگذشت

به گزارش گروه دفاعی امنیتی دفاع‎پرس، سردار ناصر شعبانی از فرماندهان باسابقه سپاه پاسداران امروز بر اثر ابتلا به بیماری کرونا درگذشت.

به گزارش دفاع‎پرس، سرتیپ پاسدار ناصر شعبانی یکی از فرماندهان ارشد سپاه پاسداران با سابقه‌ای بیش از 37 سال در سپاه پاسداران بود. او رده‌های مختلفی از فرماندهی در سپاه از سطح فرمانده سپاه شهری تا فرماندهی لشکر و سپاه استانی و منطقه‌ای را طی کرده و در قرارگاه ثارالله تهران نیز مسئولیت داشت.

اولین مسئولیت مهم سردار ناصر شعبانی به 37 سال قبل بر می‌گردد؛ زمانی که فرمانده سپاه آمل در استان مازندران بود. او در این مسئولیت در ششم بهمن 1360 هدایت و فرماندهی نیروهای سپاه پاسداران در درگیری با چریک‌های منافق و کمونیست بر سر کنترل آمل را برعهده داشت. نبردی خونین که با شکست نظامی چریک‌ها پایان یافت. در این رابطه از او کتابی با عنوان جبهه سوم منتشر شده است.

جنگ هشت ساله ایران و عراق بویژه سال پایانی آن جایگاه سردار ناصر شعبانی به دلیل رشادت هایی که از خود بروز داد، در سپاه پاسداران ارتقا و تحکیم بخشید. در سال‌های پایانی جنگ و هنگامی که سپاه به سپاه‌های منطقه‌ای و فرااستانی تقسیم‌بندی شده بود او به فرماندهی سپاه چهارم بعثت برگزیده شد که مسئولیت هدایت و فرماندهی نیروها و یگان‌های سپاه پاسداران در غرب ایران و استان‌های کرمانشاه و ایلام را برعهده داشت و مقر فرماندهی آن در شهر کرمانشاه بود.

هنگام حمله نیروهای منافقین و ضد انقلاب، از مرز ایران و عراق به سمت کرمانشاه در مرداد 1367 با هدف تصرف تهران که عملیات فروغ جاویدان نامیده شد، سردار ناصر شعبانی فرمانده سپاه چهارم بعثت بود و علاوه بر اینکه خود او در نبرد با نیروهای منافقین حضور میدانی و مستقیم داشت، برخی یگان‌ها و تیپ‌های تحت امر او از جمله تیپ نبی اکرم مستقر در ایلام نیز در نبرد با آن نیروها در شهر اسلام‌آباد حضور جدی داشتند.

حضور و نقش سردار شعبانی در عملیات متقابل علیه منافقین که به عملیات مرصاد معروف شد، باعث تقویت جایگاه او در سپاه پاسداران شد. او بعدها بر اساس همین پایان‌نامه دکترایش از دانشگاه امام حسین سپاه را تحت عنوان «بن‌بست در استراتژی، شکست در تاکتیک» زیر نظر سرلشکر باقری رئیس ستادکل نیروهای مسلح ایران تدوین کرد.

وی در اوایل دهه 1390 برای نوشتن همین کتاب از سوی سپاه و برخی نهادهای نظامی و دفاعی دیگر مورد تشویق و قدردانی قرار گرفت. سردار شعبانی در همین دوران به جانشینی رئیس دانشگاه امام حسین، مهم‌ترین نهاد آموزش عالی سپاه پاسداران انتخاب شد. سردار شعبانی بعدها مسئولیت‌های ستادی مهم‌تری به او واگذار شد از جمله در اوائل دهه 1390 به معاونت عملیات قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران منصوب شد.

بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و خبرگزاری دفاع مقدس درگذشت این فرمانده مجاهد و باسابقه سپاه را به خانواده آن مرحوم تسلیت می‌گوید.

توصیه‌ معنوی رهبر انقلاب پیرامون تعطیلی اعتکاف امسال

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای همواره با اشاره به برگزاری مراسم معنوی اعتکاف در ایام البیض (۱۳-۱۵) ماه رجب آن را یک فرصت با ارزش برای صفا دادن به دل، توبه و خودسازی دانسته‌اند. مؤمنین و به‌ویژه جوانان نیز در طول سالیان بعد از انقلاب اسلامی با گرایش به این پدیده‌ی معنوی آن را مغتنم شمرده و برای استفاده از این پدیده‌ی معنوی در مساجد شهرها سه روز معتکف شده‌اند.

اما امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا و توصیه‌ها و دستورالعمل‌های مجموعه‌های مسئول برای پرهیز از اجتماع به منظور جلوگیری از ابتلا به این بیماری، قرار شد مراسم معنوی اعتکاف در سراسر کشور برگزار نشود.

با توجه به شرایط پیش آمده، رئیس ستاد مرکزی اعتکاف با ارسال نامه‌ای از رهبر انقلاب درخواست کرد برای کسانی که قصد شرکت در مراسم معنوی اعتکاف را داشتند و اکنون از این فیض محروم مانده‌اند توصیه‌ای داشته باشند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در پاسخ به این نامه و برای استفاده از فرصت ایام‌البیض ماه رجب به تمام مشتاقان مراسم معنوی اعتکاف امسال توصیه‌ای مرقوم داشتند که متن آن را پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR منتشر می‌کند:

بسمه تعالی

کسانی که از عمل با فضیلت اعتکاف محروم مانده‌اند، بهتر است در هر یک از این سه روز نماز حضرت جعفر طیار علیه السلام بخوانند.

نماهنگ | مرجع رهروان حقیقت

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای:«تمام ارزشها و صفاتی که انسان -چه به‌عنوان انسان مؤمن به اسلام، چه به‌عنوان انسان مؤمن به هر دینی، و چه به‌عنوان انسان بی‌اعتقاد به هر دینی؛ هرجور انسانی- به آنها احترام میگذارد و تکریم میکند، در علیّ‌بن‌ابی‌طالب جمع است؛ یعنی علیّ‌بن‌ابی‌طالب (سلام‌الله‌علیه) شخصیّتی است که اگر شما شیعه باشید احترامش میکنید، اگر سنّی باشید احترامش میکنید، اگر اصلاً مسلمان نباشید و او را بشناسید و بروید دنبال احوالش احترام میکنید. افرادی از اهل سنّت که درباره‌ی فضائل امیرالمؤمنین در طول سالهای متمادی نوشته‌اند بسیارند؛ جورج جرداق مسیحی،آن کتاب پنج جلدی را نوشته؛ یک مسیحی درباره‌ی امیرالمؤمنین سالها قبل عاشقانه کتاب مینویسد. همین شخصیّت آمد اینجا پیش من و راجع به کتابش صحبت شد، گفت من از دوران نوجوانی با نهج‌البلاغه آشنا شدم، نهج‌البلاغه مرا به شخصیّت علیّ‌بن‌ابی‌طالب هدایت کرد؛ این کتاب را نوشت: الامام‌ علی صوت العدالة الانسانیّة. کسی که اصلاً دین هم نداشته باشد -یعنی به هیچ دینی معتقد نباشد- وقتی شخصیّت امیرالمؤمنین را بشناسد، در مقابل او خضوع میکند، تعظیم میکند.» ۱۳۹۵/۰۶/۳۰

پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR به مناسبت سیزدهم رجب، سالروز ولادت امیرالمؤمنین علیه‌السلام نماهنگ «مرجع رهروان حقیقت» را منتشر می‌کند.

دلتنگ سلیمانی | نماهنگ یوسف تو شهره شود بر سر هر بازار...

روش امام هادی(ع) در برخورد با پیشامدهای ناگوار/ خداوند بلایا را برای رشد انسان‌ها قرار داده است

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، اکنون در عصری زندگی می‌کنیم که طوفان حوادث از هر سو جهان را در بر گرفته است به‌گونه‌ای که با هر رویدادی، باید به انتظار رویدادی دیگر بود. در یک نگاه اندیشه‌ای و معرفتی به این رویدادها درمی‌یابیم دنیا در آستانه آخرالزمان دستخوش حوادثی سخت خواهد شد تا طی آن، انسان‌ها و جوامع بشری احساس نیاز به منجی موعود خود کنند؛ چه اینکه تمام کتب آسمانی ضمن وعده به حوادث سخت آخرالزمان، خبر از ظهور منجیِ معصومی داده‌اند که جهان را پس از تاریکی‌ها به‌سوی نور و روشنایی و سلامت و امنیت سوق می‌دهد. در هر صورت آنچه در این مقطع حساس از آخرالزمان اهمیت دارد، یافتن فرمول‌های الهی جهت مواجهه با چالش‌های فردی و اجتماعی است؛ چرا که تمام مؤمنانِ از ادیان آموختند بهترین راهکار در برخورد با رویدادهای سخت، دعا و مناجات به درگاه خداوند و استفاده از ارزش‌های معنوی است. در این باره با حجت‌الاسلام مهدی یوسفیان، مدیر پژوهشکده مهدویت به گفت‌وگو نشستیم. وی معتقد است: بر اساس آموزه‌های دینی‌مان خداوند متعال بسیاری از بلایا و عذابهای امت را به‌واسطه وجود مقدس اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم السلام دفع می‌کند. ما نیز وظیفه داریم در تمام شرایط به ایشان پناه بیاوریم و از درگاه این انوار مقدس بهره ببریم. وی می‌گوید: اهل‌بیت به‌صورت مکرر فرمودند "در هر شرایطی به ما پناه بیاورید."، اکنون زمانی است که باید آموخته‌های خود را عملاً نشان دهیم. پیامبر در روایتی فرمود «مَثل اهل‌بیت من بین شما مَثل کشتی نوح است؛ هرکس سوار آن شود، نجات یابد و هرکس از آن عقب بیفتد، غرق می‌شود.» مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید؛ اهل‌بیت مایه امنیت برای اهل عالمند * ما ایرانیان به‌واسطه تربیت‌های شیعی خود آموختیم معمولاً در ابتلائات و مشکلات فردی باید به اهل‌بیت عصمت و طهارت پناه ببریم و به درگاه ایشان توسل کنیم؛ اما آیا در چالش‌ها و ابتلائات اجتماعی باید همین گونه اقدام کرد؟ از معارف شیعه نسبت به وجود مقدس اهل‌بیت علیهم‌السلام این است که خداوند متعال به‌دنبال اعطای مقام خلافت و ولایت به این انوار مقدس، ایشان را شفیع و امان امت پیامبر(ص) قرار داد؛ در روایات متعددی از رسول‌ گرامی اسلام(ص) بر این مسئله تصریح شده است که ایشان فرمود "اهل‌بیت من امان امت من هستند همچنان که ستارگان مایه امنیت اهل زمینند؛ النُّجُومُ أَمَانٌ‏ لِأَهْلِ الْأَرْضِ وَ أَهْلُ‏‌بَیْتِی‏ أَمَانٌ لِأُمَّتِی."، یا در دیگر روایت فرمود "اهل‌بیت من برای شما مایه امنیت‌اند، پس ایشان را به‌خاطر محبت من دوست بدارید و به ایشان تمسک بجویید تا هرگز گمراه نشوید؛ أَلَا إِنَّ أَهْلَ‏‌بَیْتِی‏ أَمَانٌ‏ لَکُمْ فَأَحِبُّوهُمْ لِحُبِّی وَ تَمَسَّکُوا بِهِمْ لَنْ‌تَضِلُّوا." بیشتر بخوانید نقش توسل، صدقه و استغفار در دفع بلا/ روایات زیادی درباره رعایت بهداشت و نظافت داریم توصیه‌های آیت‌الله بهجت(ره) در زمان شیوع بیماری و رواج بلا/ دست از دعا و توسل برنداریم خداوند بلایا را به‌واسطه امام عصر(عج) دفع می‌کند البته اهل‌بیت علیهم‌السلام، امام تمام عالم و آدمند؛ بنابراین نه‌تنها برای امت پیامبر بلکه برای تمام اهل زمین مایه امنیت‌اند؛ همچنان که امام سجاد علیه‌السلام در روایتی فرمود «ما موجب امان و آسایش مردمیم در روى زمین همان طور که ستارگان موجب امان اهل آسمانند، خداوند به‌واسطه ما آسمان را نگه‌داشته که بر زمین فرو نریزد مگر به‌اذن و اجازه او و به‌وسیله ما زمین را نگه‌داشته که اهلش را تکان ندهد، باران به‌واسطه ما مى‌بارد و رحمت به‌واسطه ما گسترش مى‌یابد و زمین نعمتهاى خود را خارج می‌کند. اگر نباشد کسی از ما (خاندان وحی)، زمین اهلش را فرو می‏‌برد؛ نَحْنُ أَمَانُ‏ أَهْلِ‏ الْأَرْضِ کَمَا أَنَّ النُّجُومَ أَمَانٌ لِأَهْلِ السَّمَاء وَ نَحْنُ الَّذِینَ بِنَا یُمْسِکُ اللَّهُ‏ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ‏ وَ بِنَا یُمْسِکُ الْأَرْضَ أَنْ تَمِیدَ بِأَهْلِهَا وَ بِنَا یُنَزِّلُ الْغَیْثَ‏ وَ بِنَا یَنْشُرُ الرَّحْمَةَ وَ یُخْرِجُ بَرَکَاتِ الْأَرْضِ وَ لَوْ لَا مَا فِی الْأَرْضِ مِنَّا لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا.» در یک نگاه کلی می‌توان گفت اهل‌بیت(ع) در مرحله اول برای کل زمین، بعد امت اسلام، سپس به‌صورت اخص برای شیعیان مایه امنیت‌اند. بنابراین خداوند متعال بسیاری از بلایا و عذابهای امت را به‌واسطه وجود مقدس اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام دفع می‌کند، لذا امام عصر عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف در روایتی فرمود «خداوند به‌واسطه من بلا را از اهل و شیعه من دور می‌کند؛ بِی یَدْفَعُ اللَّهُ الْبَلَاءَ عَنْ أَهْلِی وَ شِیعَتِی‏.» روش امام هادی(ع) در برخورد با پیشامدهای ناگوار ما نیز وظیفه داریم در تمام شرایط به ایشان پناه بیاوریم و از درگاه این انوار مقدس بهره ببریم چرا که خداوند ایشان را مجرای تمام محبت‌ها قرار داده است، کنار آن باید به ارزش‌هایی همچون توکل بر خداوند متعال مقید باشیم. امام هادی(ع) ضمن روایتی در اهمیت توکل بر خداوند در پیشامدها فرمود «خداوند می‌داند که ما در گرفتاری‌ها به غیر او پناه نمی‌بریم و در پیشامدهاى سخت جز بر او توکل نداریم، هر وقت درخواست کرده‏‌ایم ما را رد نکرده است؛ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى عَلِمَ مِنَّا أَنَّا لَانَلْجَأُ فِی الْمُهِمَّاتِ إِلَّا إِلَیْهِ وَ لَانَتَوَکَّلُ فِی الْمُلِمَّاتِ إِلَّا عَلَیْهِ وَ عَوَّدَنَا إِذَا سَأَلْنَاهُ الْإِجَابَةَ وَ نَخَافُ أَنْ نَعْدِلَ فَیَعْدِلَ بِنَا.» خداوند بلایا را برای رشد انسان‌ها قرار داده است * اکنون مشاهده می‌کنیم دنیا به‌واسطه بلایای طبیعی و بیماری‌های فراگیر پیش از گذشته با تهدید مواجه شده است، این مسئله چگونه با امنیت عالم به‌واسطه اهل‌بیت قابل جمع است؟ در این باره باید به چند نکته توجه شود؛ نکته اول اینکه بلا و مشکلاتی که مشاهده می‌کنیم، چند قسم دارد: برخی از بلایا خاصیت امتحانی دارد؛ یعنی ما انسانها به دنیا آمدیم تا در مدار رشد قرار بگیریم؛ طبیعتاً در این عرصه از سوی خداوند آزمون‌هایی از انسانها گرفته می‌شود تا با هر آزمونی روشن شود که آیا فرد قابلیت قرارگیری در پلکان بالاتر را دارد یا خیر. این از سنت‌های الهی است که انسانها را در مسیر تکامل معنوی دچار ابتلائات کند و در این باره هیچ فردی مستثنی نیست، در واقع هدف خداوند رشد انسانها و تکامل آنها در درجات فضل است که بخشی از آن در گروی ابتلائات است. برخی از بلایا خاصیت امتحانی دارد؛ یعنی ما انسانها به دنیا آمدیم تا در مدار رشد قرار بگیریم؛ طبیعتاً در این عرصه از سوی خداوند آزمون‌هایی از انسانها گرفته می‌شود تا با هر آزمونی روشن شود که آیا فرد قابلیت قرارگیری در پلکان بالاتر را دارد یا خیر. نکته دوم، بلاهایی است که حالت کیفری دارد، یعنی انسانها گناهانی انجام می‌دهند و به‌دلیل شدت گناهان، خداوند بلاهایی را نازل می‌کند؛ مثل قوم نوح، لوط و عاد علیهم‌السلام که در واقع اینها کیفر گناهان امت‌ها و ملت‌ها است. یک‌سری از بلاها به مسئله دشمنی مخالفان و معاندان و مکر و حیله آنها بازمی‌گردد تا به این وسیله جامعه بشری و جوامع اسلامی را دچار التهاب کند؛ ‌مثل مشکلات امنیتی،‌ اقتصادی،‌ سلامتی و... خداوند در آیه 205 سوره بقره درباره این‌گونه فساد دشمنان می‌فرماید: «وَ إِذا تَوَلَّى سَعى‏ فِی الْأَرْضِ لِیُفْسِدَ فیها وَ یُهْلِکَ الْحَرْثَ‏ وَ النَّسْل‏ وَ اللَّهُ لایُحِبُّ الْفَسادَ؛ و چون برگردد کوشش مى‏‌کند که در زمین فساد و کشت و نسل را نابود کند و خداوند فساد را دوست ندارد.» نوع دیگری از مشکلات و بلاهاست که به سوء رفتار خودمان بازمی‌گردد. گاهی دانسته یا از جهالت کاری انجام می‌دهیم و تبعه آن کار ما را می‌گیرد، مثلاً انسان وقتی غذای ناپاکی مصرف می‌کند، عواقب آن نصیب او می‌شود. خداوند در آیه 30 سوره شوری می‌فرماید هرگونه مصیبتی که به شما می‌رسد به‌واسطه دستاورد خودتان است: «وَ ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصیبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ‏ أَیْدیکُمْ وَ یَعْفُوا عَنْ کَثیرٍ؛ و هر [گونه‏] مصیبتى به شما برسد به‌سبب دستاورد خود شماست، و [خدا] از بسیارى درمى‏‌گذرد.» نوع دیگری از بلاها، به حوادث طبیعی بازمی‌گردد، منتها چون دچار زیان می‌شویم، از آن به‌عنوان نقمت و سختی یاد می‌کنیم، مثل وقوع سیل، زلزله و...، مثلاً خداوند در آیه 155 سوره بقره می‌فرماید «قطعاً شما را به چیزى از [قبیلِ‏] ترس و گرسنگى، و کاهشى در اموال و جانها و محصولات مى‌‏آزماییم؛ و به صابران بشارت بده؛ وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ‏ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرین‏.» و یا در آیه 186 سوره آل‌عمران می‌خوانیم؛ «لَتُبْلَوُنَ‏ فی‏ أَمْوالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُم‏؛ قطعاً در مالها و جانهایتان آزموده خواهید شد.» بنابراین باید بین این بلایا تفکیک شود و فلسفه برنامه خدا را دانست. اگر اهل‌بیت می‌فرمایند "خداوند به‌واسطه ما اهل‌بیت بلا را دفع می‌کند"، منظور هر بلایی نیست. یا می‌توان گفت گاهی جامعه انسانی دچار گناهانی می‌شوند که بناست به‌واسطه این گناهان عذابی نازل شود و همه را از بین ببرد؛ مانند آنچه در گذشته رخ داده است. خداوند به‌احترام اهل‌بیت این عذابها را از سر امت برمی‌دارد،حتی در مواردی که دشمنان اقدامی خصمانه با کید و مکر انجام می‌دهند، خداوند به‌واسطه اهل‌بیت مکر آنها را از بین می‌برد؛‌ ما نباید هیچ‌گاه گذشته خود را فراموش کنیم؛ ما اثرگذاری امام عصر(عج) در ماجرای انقلاب اسلامی، صحرای طبس و امثالهم را دیدیم، در دوران دفاع مقدس و در ماجرای پیروزی لبنان در جنگ 33روزه با اسرائیل دیدیم، اینها بلایایی بود که اگر به‌و‌اسطه امام عصر دفع نمی‌شد، اثری از امت اسلام باقی نمی‌ماند، بنابراین گاهی عداوت دشمن به‌گونه‌ای است که کل جامعه را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ در چنین شرایطی برای حفظ کلّیت دین و نظام اسلامی رفع بلا می‌شود. این مسئله درباره فرد فرد ما نیز مصداق دارد. هر کدام از ما حاضریم شهادت دهیم در طول زندگی‌مان دست پدرانه‌ای بلاها و گناهان را از ما دفع کرد و ما را در مسیر الهی قرار داد. گاهی جامعه انسانی دچار گناهانی می‌شوند که بناست به‌واسطه این گناهان عذابی نازل شود و همه را از بین ببرد؛ مانند آنچه در گذشته رخ داده است، خداوند به‌احترام اهل‌بیت این عذابها را از سر امت برمی‌دارد. بنابراین آنجا که فرمود "ما بلا را از شما دفع می‌کنیم" به‌معنای این نیست که همه چیز در دنیا خوش و خرم است؛ چه اینکه در زمان خود پیامبر و اهل‌بیت علیهم‌السلام شاهد خشکسالی هستیم. امام هادی(ع) در روایتی فرمود «خداوند دنیا را سرای امتحان و آزمایش ساخته و آخرت را سرای رسیدگی قرار داده و بلای دنیا را وسیله ثواب آخرت، و ثواب آخرت را عوض بلای دنیا قرار داده است؛ إِن الله جَعَلَ الدنیا دارَ بَلوی وَالاخِرَةَ دارَ عُقبی وَ جَعَلَ بَلوَی الدنیا لِثوابِ الاخِرَةِ سَبَبًا وَ ثَوابَ الاخِرَةِ مِنْ بَلوَی الدنیا عِوَضًا.» اگر نه این بود که بلایای طبیعی رخ دهد، نظام عالم به هم می‌ریخت و طبیعت از گردش خود خارج می‌شد، حتی رشد علمی فعلی به‌دلیل همین مسائل طبیعی بوده است. اگر این اتفاقات رخ نمی‌داد، نه رشد معنوی رخ می‌داد و نه رشد علمی. * پس منظور شما این است که خاصیت دنیا به‌گونه‌ای است که باید هر لحظه منتظر حوادث بود و در این حوادث باید به اهل‌بیت پیامبر پناه برد. در واقع ما باید بدانیم خداوند دنیا را خلق نکرده که بیاییم دنیایی زندگی کنیم و زندگی راحت و خوش و خرمی داشته باشیم. فضای دنیا، فضای حرکت و کوشش است که باید از نقطه صفر حرکت کنیم و با رشد استعدادهای درونی و معنوی، به نقطه‌های بالاتر برسیم. دنیا در کلّیتش با مشکلات همراه است تا انسانها از لابه‌لای این مشکلات رشد کنند. متأسفانه چنین رویکردی در همین جامعه شیعه ما به‌ندرت دیده می‌شود که اهل‌بیت پناهند؛ در حالی که اهل‌بیت به‌صورت مکرر فرمودند "در هر شرایطی به ما پناه بیاورید". اکنون زمانی است که باید آموخته‌های خود را عملاً نشان دهیم. پیامبر در روایتی فرمود «مَثل اهل‌بیت من بین شما مَثل کشتی نوح است؛ هرکس سوار آن شود، نجات یابد و هرکس از آن عقب بیفتد، غرق می‌شود؛ إِنَّمَا مَثَلُ أَهْلِ‌بَیْتِی فِیکُمْ مَثَلُ سَفِینَةِ نُوحٍ مَنْ‏ رَکِبَ‏ فِیهَا نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِق‏.» اهل‌بیت به‌صورت مکرر فرمودند "در هر شرایطی به ما پناه بیاورید". اکنون زمانی است که باید آموخته‌های خود را عملاً نشان دهیم. پیامبر در روایتی فرمود «مَثل اهل‌بیت من بین شما مَثل کشتی نوح است؛ هرکس سوار آن شود، نجات یابد و هرکس از آن عقب بیفتد، غرق می‌شود» نکته دوم اینکه هر حرکت و کاری برای دستیابی به نتیجه مطلوب، نیاز به صبر دارد تا به این ترتیب، به‌صورت صحیح مسیر رشد را طی کنیم؛ همچنان که وقتی قصد دارید سفر بروید، خستگی را تحمل می‌کنید تا به نقطه مطلوب برسید. نکته آخر اینکه ما باید بدانیم بسیاری از این حوادث هرچند در ظاهر برایمان عذاب است، اما در نهایت برای انسانها منشأ خیر است.